Για το προσφυγικό

Το δράμα που εξελίσσεται με τους πρόσφυγες στην ελληνική μεθόριο, στα νησιά και στα σύνορα είναι ανείπωτο.

Υπάρχει κανείς που αντέχει να βλέπει τα ασυνόδευτα παιδιά με τη σάκα στην πλάτη να ακολουθούν το κομβόι 170 χιλιόμετρα πεζή χωρίς να σπαράζει;

Ενώ ΗΠΑ, Ασαντ, Ρωσία, ΕΕ, ισλαμοφασίστες και λοιποί κάνουν ‘κινήσεις τακτικής’ εν όψει δήθεν εκεχειρίας, ένας λαός ξεριζώνεται. Και μαζί του παρασέρνει όλα τα καραβάνια προσφύγων από χώρες που έχει ήδη ρημάξει ο Ιμπεριαλισμός, το Αφγανιστάν, το Πακισταν, τις χώρες της υποσαχάριας Αφρικής και άλλες.

Πόσα ακόμα πρέπει να ζήσουμε σαν λαός για να γυρίσουμε την πλάτη μας σε αυτούς που προκαλούν τόσο πόνο; Τι φοβόμαστε, μην βρεθούμε και εμείς στην ίδια κατάσταση; Ε, την πήραμε την απάντηση μας. Η μισή νεολαία έχει ήδη πάρει το δρόμο του ξενιτεμού και εμείς ζούμε σε μια χώρα που την κάνουνε απέραντη φυλακή για ντόπιους και ξένους και πρόσφυγες.

Ποιος θα μας προστατεύσει; το ΝΑΤΟ; Θα πάνε τα 50μετρα πολεμικά πλοία να τα βάλουν με τις ψαρόβαρκες των διακινητών; Ποιον κοροιδεύουν; είναι προφανές ότι ο ερχομός του ΝΑΤΟ στην περιοχή σχετίζεται με την όλο και εντεινόμενη αψιμαχία μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας. το ερώτημα στο τέλος θα είναι, ποιος θα μας προστατεύσει από το ΝΑΤΟ;

Ποιος είναι ο καλός της υπόθεσης; έγινε ξαφνικά η Γερμανία φιλαράκι και ευαίσθητη; Ενώ όταν αφορά τις συντάξεις μας για κάποιο απροσδιόριστο λόγο είναι ο κακός λύκος; Αυτά είναι παραμύθια σε παιδιά σαν το γιό μου δύο χρονών. Να δούμε τον Τσίπρα να λέει ‘ευχαριστούμε τους Γερμανούς’ και μετά κλείσαμε, θα τον βάλουμε δίπλα στο κάδρο με το Σημίτη.

Μόνος δρόμος, αυτός της αξιοπρέπειας. Με αλληλεγγύη στους λαούς που βρίσκονται από ατυχία στις φλεγόμενες ζώνες. Ούτε γη, ούτε αέρας στην πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ. Με έξοδο από τη φυλακή της Ευρωζώνης και της Ευρωπαικής Ένωσης ΤΩΡΑ! Μόνο δεινά φέρνουν, πλέον ότι φοβόμασταν ότι θα πάθουμε αν ακολουθήσουμε αυτόνομη πορεία ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ…

Υ.Γ. Νέους πρόσφυγες έχουμε στην κατάληψη των λυόμενων στη γειτονιά μας.  Αρκετά παιδάκια. Το δίκτυο συλλογής φαρμάκων. τροφίμων κλπ απαραίτητο. Ας περάσουμε από εκεί να δούμε τι χρειάζεται…
 Α.Β.

Στους Παλαιούς Ζωγραφιώτες για μια βραδιά νοσταλγικής μουσικής της δεκατετίας του 60s

greek-60s-1

Πιστός ο Σύνδεσμος των Παλαιών Ζωγραφιωτών να προσφέρει στα μέλη και στους φίλους του στιγμές χαλάρωσης, την Παρασκευή στις 21 Φεβρουαρίου 2016 στα γραφεία του (βίλα Παυλίνα) θα απολαύσουν ένα μουσικό ταξίδι στο χρόνο της δεκαετίας του 60s, εποχή με υψηλής ποιότητας δημιουργικής μουσικής.

Μια μουσική που όλοι λαχταράμε να ξαναζήσουμε και να θυμηθούμε παλιές νοσταλγικές στιγμές που ζήσαμε παρέα με το προγονικό ποτό βερμούτ που κάποτε το βρίσκαμε στην κάβα των σημερινών εξηντάρηδων.

Εκτός από τα σουξέ τις εποχής εκείνης που θα ακουστούν, «όσοι πιστοί προσέλθουν» θα γευτούν και πάλι αυτό το μοναδικό ποτό από την εποχή του Μεσοπολέμου που κάνει και πάλι τη δυναμική του επιστροφή.

Η είσοδος είναι δωρεάν, η ώρα έναρξης της μουσικής διαδρομής θα αρχίσει στις 9 το βράδυ και ελπίζουμε να είμαστε όλοι εκεί.

πηγή: Η άλλη άποψη

Και σύμμεικτα και καύση και επέκταση της Φυλής

αναδημοσιεύουμε τεκμηριωμένο κείμενο της Πρωτοβουλίας Συνεννόησης για τη Διαχείριση των Απορριμμάτων που αποκαλύπτει πώς οι σχεδιασμοί των εργολάβων προχωρούν κανονικά με τη διαφορά ότι αυτό γίνεται άτυπα και υπογείως…Η Περιφέρεια Αττικής τι λέει για όλα αυτά; Αριστερή στα λόγια και επιχειρηματική στην πράξη; Θυμίζουμε σε κάθε ενδιαφερόμενο ότι το κρέας είναι κρέας, δεν είναι ψάρι. Και η καύση είναι καύση, δεν είναι «ενεργειακή αξιοποίηση»….

ακολουθεί το αναλυτικό και κατατοπιστικό άρθρο της ΠΡΩΣΥΝΑΤ:

Την Κυριακή 7/2/2016, η ΠΡΩΣΥΝΑΤ με παρέμβασή της δημοσιοποίησε τα σενάρια για την προώθηση μονάδων καύσης αποβλήτων, με το μανδύα της αποκεντρωμένης διαχείρισης και με «δέλεαρ» τα μηδενικά απόβλητα. Γνωστοποίησε, επίσης, μια πρόσφατη κατασκευαστική δραστηριότητα στη θέση του παλιού ΚΔΑΥ Φυλής (της εταιρείας WATT AE) και εξέφρασε την ανησυχία της για το ενδεχόμενο της επέκτασης της εγκατάστασης (ΟΕΔΑ) της Φυλής. Η ΠΡΩΣΥΝΑΤ προώθησε, τη Δευτέρα 8/2/2016, την παρέμβασή της στον αν. υπουργό περιβάλλοντος κ. Τσιρώνη και στην περιφερειάρχη Αττικής και πρόεδρο του ΕΔΣΝΑ κ. Δούρου, συνοδεύοντάς την με συγκεκριμένα ερωτήματα για τη δική τους στάση. Μέχρι αυτή τη στιγμή δεν έχει υπάρξει κάποια αντίδραση από μέρους τους.

Χρειάστηκε να περάσουν μόνο λίγες μέρες, όχι μόνο για να επιβεβαιωθούν τα όσα επισημάνθηκαν στην παρέμβαση, αλλά και για να διασταυρωθεί ότι όλα αυτά αποτελούν μέρος ενός και του αυτού σχεδίου, που έχει αρχίσει, ήδη, να υλοποιείται! Πιο συγκεκριμένα, το σχέδιο περιλαμβάνει:

Συνέχεια ανάγνωσης Και σύμμεικτα και καύση και επέκταση της Φυλής

Για τη συζήτηση για τα 5μηνα στο δημοτικό συμβούλιο

 

Τον τελευταίο καιρό έχει υπάρξει κινητοποίηση ελαστικά εργαζόμενων με 5μηνες συμβάσεις και στο δήμο μας (δείτε σχετικά εδώ και εδώ). Κάτι σημαντικό και ελπιδοφόρο γιατί αυτή η μορφή επισφαλούς, ανασφάλιστης και χαμηλά αμειβόμενης εργασίας είναι απαράδεκτη και πρέπει να καταργηθεί. Ειδικά και εφόσον αναπληρώνει κενά που παλιότερα κάλυπταν και θα έπρεπε να συνεχίσουν να καλύπτουν μόνιμοι εργαζόμενοι που στελεχώνουν τις υπηρεσίες του δήμου.

Με αφορμή τη συζήτηση και την απόφαση στο πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο μπορείτε να δείτε αναλυτικά επίσης:

  • την τοποθέτηση της δημοτικής συμβούλου Ειρήνης Πλουμπίδη που επιχειρεί να σκιαγραφήσει μία αγωνιστική γραμμή διεκδίκησης και όχι απλά κούφια λόγια υποστήριξης ή ακόμα χειρότερα καταψήφισης των αγωνιστικών διεκδικήσεων (όπως έκαναν οι παρατάξεις ΜΑΖΙ και των παρατάξεων Καλλίρη & Μετικαρίδη)
  • την εντελώς μνημονιακή – διαχειριστική και πάλι τοποθέτηση του δεξιού κ.Αγγελόπουλου που επιχειρεί να χαϊδέψει μεν όσο μπορεί έναν αγώνα την ίδια στιγμή που πρακτικά προτείνει στη δήμαρχο να πει ανοιχτά «όχι» στις διεκδικήσεις των εργαζομένων και όταν όλοι ξέρουμε ότι είναι εξίσου μνημονιακός και υπέρ του Καλλικράτη και αυτός.
  • ανακοίνωση του Κινήματος στην Πόλη, με ορθά σημεία για το χαρακτήρα αυτής της μορφής εργασίας και την ανάγκη κατάργησή της. Η ανακοίνωση ασκεί και κριτική στους συμβούλους της Αριστεράς (Ειρήνη Πλουμπίδη και Λαϊκής Συσπείρωσης) επειδή διατηρώντας το διακριτό σκεπτικό τους και στηρίζοντας έμπρακτα τον αγώνα των 5μηνιτών στη γειτονιά ψήφισαν κριτικά την πρόταση να ανανεωθούν οι συμβάσεις τους; Δηλαδή τι έπρεπε να κάνουν; Να ψηφίσουν να απολυθούν τώρα ή απλά να ψηφίσουν κατά εκ του ασφαλούς και εφόσον υπερψηφιζόταν η ανανέωση;

Ράγιο Βαγιεκάνο: Το καμάρι της εργατικής τάξης

Oι περισσότεροι στην αριστερά και το κίνημα στηρίζουν Μπαρτσελόνα στο ισπανικό ποδόσφαιρο, αλλά υπάρχει και μία ομάδα από μία γειτονιά της Μαδρίτης που πραγματικά είναι παράδειγμα γείωσης με τη γειτονιά και τα κοινωνικά κινήματα και εγχειρήματά της, η Ράγιο Βαγιεκάνο. Δείτε ένα ωραίο ντοκιμαντέρ για την ομάδα και τη συμβολή της εδώ. Αναδημοσιεύουμε από το site της Κίνησης Απελάστε το Ρατσισμό:

Ένα εκπληκτικό μικρού μήκους ντοκιμαντέρ του βρετανικού Coppa 90 μεταφέρει τον τρομερό δεσμό της Ράγιο Βαγιεκάνο με την κοινωνία που εκπροσωπεί. Η Ράγιο παραμένει μία από τις λίγες ομάδες που διατηρεί τόσο μεγάλη τη σύνδεση με τα ιδανικά και τις αρχές της κοινότητας την οποία εκπροσωπεί, αν και οι προσπάθειες εκσυγχρονισμού της τελευταία, καθώς και τα ανοίγματα του ιδιοκτήτη έχουν βρει αντίθετο τον κόσμο. Δεν αντιπροσωπεύει μια πόλη, όπως άλλες ομάδες στην Ισπανία, αλλά μια γειτονιά. Οι παίκτες γυρίζουν στο Βαγιέκας για να γνωρίζουν τη συνοικία. O ίδιος ο αρχηγός, ο Ρομπέρτο Τρασόρας αναφέρεται στην σημασία της κοινωνίας στη λειτουργία της ομάδας. «Έχω παίξει σε ομάδες όπως η Μπαρτσελόνα, η Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά η Ράγιο μου έχει δώσει περισσότερα. Όχι μόνο στο αθλητικό κομμάτι, αλλά σε προσωπικό επίπεδο με βοηθάει να είμαι πιο κοντά στους ανθρώπους και να καταλαβαίνω τα προβλήματά τους», τονίζει. Ο σύλλογος δεν προσπαθούν να πείσει έναν πιτσιρικά να γίνει Ράγιο για τους τίτλους, πρέπει να ξέρει τις αξίες που αντιπροσωπεύει. Λίγοι ξέρουν ότι ο Πάκο Χέμεθ και οι παίκτες του μαγειρεύουν σε κοινωνικό κέντρο.  Οι φανατικοί τους, οι Μπουκανέρος, έχουν χιούμορ και πρωτοτυπία, ωστόσο περνούν σημαντικά κοινωνικά μηνύματα, ενώ τελευταία αντιδρούν στον τρόπο μοντερνοποίησης του συλλόγου. Αυτά και πολλά ακόμα που φανερώνουν την μοναδική ταυτότητα των «Φρανχιρόχος» εμπεριέχονται στο εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του Coppa 90 με τίτλο: Ράγιο Βαγιεκάνο: Το καμάρι της εργατικής τάξης

 

Διαδηλώνουμε σήμερα & αύριο με τους αγρότες στο Σύνταγμα

 

Σήμερα και αύριο γίνεται μία σημαντική κινητοποίηση της αγροτιάς στο Σύνταγμα. Και μάλιστα όχι της αγροτιάς εν γένει, κολίγοι και γαιοκτήμονες μαζί…Αλλά μία προσπάθεια ώστε το πραγματικά πληττόμενο μικρομεσαίο κομμάτι της αγροτιάς να έρθει στο προσκήνιο και να συντονιστεί με άλλα αγωνιζόμενα κοινωνικά στρώματα.

Ακριβώς για αυτό θα είμαστε εκεί και πιστεύουμε ότι πρέπει να στηριχθούν αυτές οι κινητοποιήσεις. Εμείς θα είμαστε σήμερα από τις 17.00 στην Κλαυθμώνος και θα διαδηλώσουμε προς το Σύνταγμα όπου θα είναι οι αγρότες. Και το Σάββατο το πρωί επίσης.

Για το Δημήτρη Ποταμίτη

 

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που επιλέγουν οι ίδιοι πώς θα ζήσουν τη ζωή τους και το κάνουν κόντρα σε κάθε δυσκολία χωρίς συμβιβασμό. Ο Δημήτρης Ποταμίτης ήταν ένας από αυτούς. Ένας ηθοποιός που υπηρέτησε το λειτούργημά και την τέχνη του πραγματικά σχεδόν χωρίς κανένα συμβιβασμό σε ζητήματα ποιότητας, αδιαφορώντας για την εμπορικότητα. Και με μεγάλο προσωπικό και οικονομικό κόστος προφανώς…Με τα δικά του λόγια:

«Σαν Kύπριος που μεγάλωσε με μονομανίες και ιδεολογίες σε μια χώρα που εξακολουθεί να έχει εθνικά ιδεώδη, δεν μπορούσα να μη γίνω ιδεολόγος. Eίναι στάση ζωής αυτό. Όταν, λοιπόν, ιδεολόγος και κυπριακό μουλάρι είχα βάλει στόχο να μην κάνω κάτι αν δεν μου αρέσει. Δεν με ενδιέφερε αν θα πεινάσω. Eίχα μια ακαταδεξία στα εύκολα, που στην Eλλάδα ήταν και τα εμπορικά. Kλείνοντας ο Aλέξης Σολομός το «Προσκήνιο», που μαζί με το «Θέατρο Tέχνης» ήταν τα μοναδικά τότε θέατρα ποιότητας, (…) δέχτηκα προτάσεις από θέατρα εμπορικά γιατί ήμουν παιδί της μόδας τότε, αλλά δεν με ενδιέφερε τέτοια καριέρα. Aποφάσισα να δημιουργήσω το «Θέατρο Έρευνας». Ξεκίνησα με 30.000 δρχ. που μου έδωσε η μητέρα μου. (…) Tο «Θέατρο Eρευνας» χτίστηκε σχεδόν με τα χέρια.» (βλ. για περισσότερα εδώ)

Συνέχεια ανάγνωσης Για το Δημήτρη Ποταμίτη