Δεν αρθρογραφήσαμε άμεσα για το ζήτημα που προέκυψε με την περίφημη πράξη νομοθετικού περιεχομένου της κυβέρνησης. Η πράξη ψηφίστηκε την Παρασκευή και με αυτή δεσμεύονται υποχρεωτικά τα ρευστά ταμειακά διαθέσιμα των ΟΤΑ (δήμοι και περιφέρειες).
Οφείλουμε πλέον να τοποθετηθούμε παρατηρώντας και το δημόσιο διάλογο, τα επιχειρήματα κυβέρνησης και αντιπολίτευσης και τις εξελίξεις. Ας μπούμε λοιπόν στην ουσία κατά τη γνώμη μας:
Η κυβέρνηση δεσμεύει τα ταμειακά διαθέσιμα για να είναι συνεπής στην πληρωμή υποχρεώσεων στους δανειστές.
Λέγοντας αυτό δεν έχουμε σκοπό να κάνουμε δίκη προθέσεων στη διαπραγμάτευση που εξελίσσεται, ούτε να ταυτίσουμε τη σημερινή κυβέρνηση με τις προηγούμενες φιλομνημονιακές κυβερνήσεις που ακολουθούσαν πιστά τη θέληση των δανειστών. Η σημερινή κυβέρνηση εκλέχθηκε από ένα μεγάλο κομμάτι του λαού και των εργαζομένων που πίστεψε σε αυτό που έλεγε: ότι είναι δυνατή μία ανατροπή των μνημονίων και της λιτότητας εντός της Ευρωζώνης με έναν έντιμο συμβιβασμό.
Η έκβαση των διαπραγματεύσεων (έως τώρα αλλά και η τελική το καλοκαίρι) και οι εξελίξεις θα κρίνουν αν αυτό τελικά ήταν εφικτό ή όχι. Και αν τελικά είχαν δίκιο όσοι της έκαναν αυτή την κριτική, είτε από δεξιά οι μνημονιακοί (ακριβώς επειδή θέλουν την παραμονή στην Ευρωζώνη και την ΕΕ ) είτε από αριστερά (όσοι θέλουν την ανατροπή των μνημονίων και της λιτότητας και θεωρούν ότι μόνο εκτός ευρώ-ΕΕ μπορεί να γίνει σήμερα).
Εφόσον η κυβέρνηση υπέγραψε τη συμφωνία της 20/2 που δεν προβλέπει χρηματοδότηση (κάτι που εμμέσως παραδέχθηκαν ως λάθος χθες οι κ.Τσακαλώτος και Τσίπρας) ήταν πλέον αναγκασμένη μετά το κλείσιμο της στρόφιγγας από την ΕΚΤ να αναζητήσει χρήματα από τα ταμεία της και τα ταμεία των δημόσιων οργανισμών. Έτσι δέσμευσε τα διαθέσιμα οργανισμών και των ΟΤΑ.
Οφείλουμε όμως να επισημάνουμε τα εξής:
– το 2012 την εκούσια δέσμευση αποθεματικών οργανισμών (νοσοκομείων, πανεπιστημίων κλπ.) σε ομόλογα ακολούθησε η καταστροφή με το PSI που τα κούρεψε. Σήμερα έχουμε υποχρεωτική δέσμευση ταμειακών διαθεσίμων απαραιτήτων για τη λειτουργία των οργανισμών.Για να δούμε τι θα ακολουθήσει…
– οι σημερινοί κυβερνώντες καταδίκαζαν (και δικαίως) ως αντιδημοκρατική τη μέθοδο διακυβέρνησης μέσω Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, σήμερα την υιοθετούν.
– ισχυρίζονται ότι έγινε για την πληρωμή μισθών και συντάξεων (όπως οι προηγούμενοι που είχαν αυτό ως πάγια δικαιολογία για τη λήψη αντιλαϊκών μέτρων), ενώ σήμερα έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα και τα δημόσια έσοδα επαρκούν για την πληρωμή μισθών και συντάξεων. Δεν επαρκούν όμως για την πληρωμή των δανειστών…Και εκεί πάνε δυστυχώς.
– Κάνοντας το αυτό η κυβέρνηση θεωρεί ότι «κερδίζει» χρόνο όπως και με τη συμφωνία της 20/2 που δεν είχε νύξη για χρηματοδότηση και μας έφερε σήμερα εδώ. Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση εγκλωβίζεται όλο και περισσότερο αφού εξαντλεί τις εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησής όσο πλησιάζει η στιγμή της τελικής διαπραγμάτευσης του Ιούνη μένοντας χωρίς «όπλα» και αδυνατίζοντας τη διαπραγματευτική θέση της τότε.
– τα χρήματα των ΟΤΑ πάνε στην Τράπεζα της Ελλάδος και πλέον τα διαχειρίζεται αυτή. Ο καθησυχασμός προς τους ΟΤΑ ότι μπορούν να τα παίρνουν με ευκολία όποτε θέλουν δεν αρκεί εφόσον δεν θα είναι διαθέσιμα αν έχουν χρησιμοποιηθεί για αποπληρωμή τοκοχρεολυσίων…
Όλα αυτά προφανώς ξεσήκωσαν αντιδράσεις (δες εδώ, εδώ, εδώ και εδώ ενδεικτικά). Βέβαια, η όψιμη αντίδραση των μνημονιακών κομμάτων και των αυτοδιοικητικών παραγόντων τους μόνο για γέλια είναι εφόσον όλοι αυτοί δεν είπαν σχεδόν τίποτα το 2012 με το PSI, με την περικοπή πόρων στην τοπική αυτοδιοίκηση με τον Καλλικράτη και φυσικά με τον ασφυκτικό έλεγχο και την πίεση για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και περικοπές από το Οικονομικό Παρατηρητήριο των ΟΤΑ (την ευρωμνημονιακή επιτήρηση στους δήμους δηλαδή…) που θεσπίστηκε επί μνημονίου.
Η κριτική μας δεν έχει τίποτα κοινό με όλους αυτούς, αλλά βρίσκεται απέναντί τους όπως ήταν άλλωστε έως τώρα σε όλες τις παραπάνω στιγμές που αναφέραμε. Άλλωστε, αυτοί επί της ουσίας πιέζουν για να υπογραφεί νέο μνημόνιο ώστε να «απελευθερωθεί» χρηματοδότηση, δηλαδή να δοθούν λεφτά μόνο αν περάσουν αντιλαϊκά μέτρα…Και για αυτό δε δίστασαν να νερώσουν το κρασί τους (δες δηλώσεις Σγουρού εδώ και τη διαφοροποιημένη στάση των περιφερειαρχών και τη μεταστροφή κάποιων δημάρχων).
Η κριτική μας γίνεται από τη σκοπιά της εκπλήρωσης της ελπίδας του λαού που θέλει την ανατροπή των μνημονίων και της λιτότητας. Από ό,τι φαίνεται, δικαιώνεται η κριτική ότι αυτό δεν είναι εφικτό εντός του ζουρλομανδύα του χρέους και των «θεσμών» (δηλαδή της Τρόϊκας). Χρειάζεται σύγκρουση με τους «εταίρους», παύση πληρωμής των ληστρικών τοκοχρεολυσίων και ριζική διαγραφή του χρέους με συνολική στροφή σε επίπεδο πολιτικής (αναδιανομή εισοδήματος προς όφελος των εργαζομένων και του λαού, κατοχύρωση και ενίσχυση των δημόσιων αγαθών, εθνικοποίηση τραπεζικού συστήματος και έλεγχο κεφαλαίων, ρήξη με το πλαίσιο της ΟΝΕ και της ΕΕ).
Για την ικανοποίηση της Τρόϊκας για τις εξελίξεις τα λόγια περιττεύουν…
Απέναντι σε όλα αυτά, θα ήμαστε ίσως πιο επιεικείς αν η κυβέρνηση αναγνώριζε δημόσια τις δυσκολίες και προετοίμαζε το λαό για μία σκληρή αναμέτρηση με τους δανειστές. Τίποτα από αυτά όμως δε γίνεται, παρά μόνο επικοινωνιακή πολιτική διαχείρισης με δηλώσεις που θυμίζουν άλλη περίοδο, άρθρα εφησυχασμού και σχεδόν εξομοίωση των αντιδράσεων από αριστερά και δεξιά από φιλικούς στην κυβέρνηση δημοσιογράφους (τους οποίους γενικά εκτιμούμε για το έργο τους και μας απογοητεύουν με κάτι τέτοια…).
Στο ύψος τους στέκονται κάποιες αριστερές φωνές σε δήμους (π.χ. ο Βαγγέλης Σίμος στην Πετρούπολη και οι υπόλοιποι δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι του ΚΚΕ, ο Χρήστος Βρεττάκος δήμαρχος Κερατσινίου-Δραπετσώνας, εκλεγμένος με τη στήριξη ΣΥΡΙΖΑ, οι δημοτικές και περιφερειακές κινήσεις που στηρίζει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ), σε περιφέρειες (π.χ. η Δέσποινα Κουτσούμπα από την Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην περιφέρεια Αττικής) και γενικότερα (ανακοινώσεις πρωτοβουλίας Διαγραφή του Χρέους Τώρα, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, της ΜΑΡΣ, και κάποια σχετικά άρθρα από μέλη του ΣΥΡΙΖΑ εδώ και εδώ έστω αν και θεωρούμε ότι το 2ο είναι μάλλον μεσοβέζικη τοποθέτηση ότι θα μπορούσε να είναι χρήσιμη η δέσμευση των διαθεσίμων σε άλλο πλαίσιο (και στην πολιτική πρέπει να παίρνεις θέση στο παρόν πλαίσιο και όχι γενικά και αφηρημένα).
Η κ. Καφατσάκη τι θέση θα πάρει άραγε; Θα αντιταχθεί; Δεν τρέφουμε αυταπάτες, άλλωστε ως τώρα έχει συνταχθεί πλήρως με όλες τις κυβερνητικές επιλογές και τις επιλογές της περιφέρειας Αττικής επί διακυβέρνησης της κ. Ρένας Δούρου. Θα μάθουμε σήμερα στο δημοτικό συμβούλιο…
Ζωγράφου: Αλλάζοντας τις γειτονιές! 